Onderwerp: Karel Knip, het tuinslang-verhaal van u kan nog veel verder gaan...
Van: Rik Min <r.min@hetnet.nl>
Datum: 5-10-2012 17:43
Aan: wetenschap@nrc.nl


=== Heren, willen jullie deze mail svp doormailen naar Karel Knip ===

=== Met dank en vr. groeten Rik Min ===

Betreft: uw waterslang

Geachte heer Karel Knip,

U bijdrage vorige week in de NRC met die tuinslang was leuk, maar die tuinslang heeft nog twee analogieën die voor moderne mensen erg leuk en voor hun algemene ontwikkeling van belang zijn. Die u helaas vorige week niet aanstipte. 'De tuinslang' heb ik twintig  jaar lang in mijn onderwijs (aan de technische universiteit Twente) gebruikt om 'iets over transistors' uit te leggen aan een hele klein groep niet-technisch onderlegd publiek. 'Ze' vonden het na afloop iedere keer weer leuk om aan hun vrienden, familie of bekenden konden vertellen dat ze "eindelijk eens iets van een transistor snapten". (Ik zelf ook.) En nog wel "binnen 10 minuten". Een tuinslang-metafoor zegt namelijk ook iets over (1) het verschil tussen gelijkstroom en wisselstroom bij een transistor (of in een triode) en hoe je (2) iets van het begrip 'versterking' kan begrijpen.

Het schommelen aan de mond van de tuinslang is een kleine moeite. Een kleine sinusvormige verstoring komt groots in een bloemperkje tot uiting. Voila. Het begrip 'versterken' zoals een triode of een transistor een wisselstroom of wisselspanning doet, is daarmee in een klap verklaard. Kleine uitslag (IN); grote uitslag (UIT). Ten tweede: het vermogen van of in de straal komt elders vandaan. Bepaalt door de gelijkstroom. De bron. Bij de tuinslang de druk van de waterleiding. Niet de kracht van mijn hand; integendeel. Het rooster in een triode verstoort immers de continue (gelijkstroom) flow van de elektronen van kathode naar anode c.q. de (gelijkstroom) stroom tussen 'emittor' en 'collector'. De flow zelf - de energie - komt dus heel ergens anders vandaan, namelijk uit een gelijkstroombatterij of - in dit geval - een waterkraan, dan de hele kleine wisselstroom of de hele kleine wisselspanning op de triode zelf. (De geluidsbron in dit soort gevallen; bijvoorbeeld de kleine wisselspanninkjes - de fluctuaties - vanuit een microfoon.)
   Zo wordt dus de energie van de straal in principe geheel opgewekt door een batterij of een kraan met waterdruk, en niet door mijn hand aan de tuinslang of door de 'oneindig' kleine wisselspanning op het rooster van de triode of op de ingang (hier de 'basis') van de transistor. Voila. Als je het een beetje leuk verteld en een beetje leuk plaatje laat zien, is het voor eens en vooral duidelijk. Wat ze mijzelf op de HTS niet een twee drie konden duidelijk maken, plots via een metafoor of analogie allemaal conceptueel duidelijk.

Zie bijvoorbeeld: http://projects.gw.utwente.nl/pi/Examples/Transistor/index.html

Hoogachtend

Rik Min, docent 'simulatie- en mutimedia-methoden en technieken'